Zij die blogt

Over het stekken van planten heb ik al een aantal maal geschreven. Over het stekken van een Alocasia nog niet en daar wil ik vandaag een blogpost over delen. Dit gaat namelijk op een andere manier dan bij bijvoorbeeld de Sedum Burrito, Rhipsalis Eliptica of Peperomia Watermelon. Waar je bij deze planten aan een blad al genoeg hebt om een nieuwe te laten groeien, kost het bij een Alocasia even wat meer werk. Maar het is het meer dan waard.

Als je geluk hebt groeit er misschien al een kleine versie naast de moederplant. Dan is het een kwestie van deze voorzichtig te verwijderen. Vaak zitten de wortels verwikkeld door de wortels van de moederplant, dus je moet er wel even wat voor doen. Haal de kleine versie er wel pas uit wanneer hij zelf een redelijk wortelstelsel heeft, dit om de overlevingskans te vergroten. Zie je geen kleintje naast de moederplant en wil je toch aan de slag, dan kun je op zoek gaan naar knollen.

Links: knollen klaar voor gebruik. Rechts: knollen die je beter nog even kunt laten zitten.

Ik doe dit wanneer mijn Alocasia’s toe zijn aan een grotere pot, dan is de plant toch al uit zijn pot. Ik ga dan rustig met mijn vingers door de aarde op zoek naar de knollen. Deze liggen los in de aarde of zitten nog vast aan de moederplant, je kunt ze dan voorzichtig los knippen. Pak wel alleen diegene die er echt al als een knol uitzien. De andere moet je zeker nog even laten groeien aan de moederplant. Soms zie je al een uitloper boven de aarde uitsteken, die knollen zou je er ook uit kunnen halen of je laat ze wat groter groeien en haalt ze er dan pas uit.

Links: knollen in de aarde, hier moest uiteraard nog wat aarde overheen. Rechts: de knollen met een uitloper.

Vervolgens kun je de knollen in een potje met potgrond plaatsen, ik heb voor de knollen zo’n 40% potgrond, 40% orchideegrond en 20% perliet gebruikt. De knollen waar nog geen uitloper aan zit leg je onder een laagje aarde en die met een uitloper laat je ietwat boven de aarde uitkomen zoals op bovenstaande foto te zien is. Om de aantal dagen even sproeien en dan is het vooral veel wachten.

Links: Alocasia Portadora. Rechts: Alocasia Stingray.

Heb jij ook Alocasia’s in jouw plantencollectie? Ik heb nu zelf twee Alocasia Portadora, een Zebrina, een Stingray en een Lauterbachiana. Op dit moment zijn er bij mij twee knollen van de Alocasia Zebrina uitgekomen en groeien goed, een derde knol blijft achter. Ik heb ook nog knollen van de Alocasia Lauterbachiana en Portadora staan, maar daar zie ik helaas nog geen groei. Ach ja, nog langer wachten dan maar.

Ik vind de Alocasia echt een geweldige plant, maar merk dat ze zo enorm vatbaar zijn voor spint. Ik heb mijn grote Portadora afgelopen weken buiten laten staan vanwege de spint en ondanks dat de spint nu helemaal weg is, is de plant wel een aantal bladeren kwijt. Hij heeft er op dit moment nog maar twee, waarvan er een flink aangetast is door de spint. Dus die zal ik er binnenkort ook maar afknippen. Hoop dat hij er daarna weer goed bovenop zal komen. Hij kan namelijk zoooo mooi zijn!